karność

karność
сущ.
• воспитание
• дисциплина
• дисциплинированность
• инструктаж
• инструкция
• команда
• образование
• обучение
• памятка
• предписание
• приказ
• приказание
• просвещение
• учеба
• учение
• учёба
* * *
karnoś|ć
дисциплинированность, дисциплина;

żelazna \karność железная дисциплина; ślepa \karność слепое повиновение; przestrzegać \karnośćci соблюдать дисциплину

+ dyscyplina, rygor, posłuszeństwo

* * *
ж
дисциплини́рованность, дисципли́на

żelazna karność — желе́зная дисципли́на

ślepa karność — слепо́е повинове́ние

przestrzegać karności — соблюда́ть дисципли́ну

Syn:

Słownik polsko-rosyjski. 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Смотреть что такое "karność" в других словарях:

  • karność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. karnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} postawa charakteryzująca się posłuszeństwem, zdyscyplinowaniem, podporządkowaniem przepisom, rozkazom; dyscyplina : {{/stl 7}}{{stl 10}}żelazna karność. Zaprowadzić karność …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • karność — ż V, DCMs. karnośćści, blm «postawa tego, kto jest karny; przestrzeganie przepisów, dyscypliny; dyscyplina, rygor, posłuszeństwo» Ślepa, wzorowa karność. Karność żołnierska. Trzymać, utrzymywać, wychowywać kogoś w karności …   Słownik języka polskiego

  • apel — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów 1. «zbiórka, np. członków organizacji, uczestników obozu, żołnierzy, więźniów, w celu sprawdzenia obecności, stanu umundurowania, uzbrojenia, ogłoszenia zebranym rozkazu, programu zajęć itp.» Apel poranny, wieczorny …   Słownik języka polskiego

  • dyscyplina — ż IV, CMs. dyscyplinanie; lm D. dyscyplinain 1. «podporządkowanie się przepisom regulującym stosunki wewnętrzne danej grupy ludzi; karność, rygor, ustalony porządek» Dyscyplina wojskowa, szkolna. Żelazna dyscyplina. Dyscyplina pracy. Utrzymywać,… …   Słownik języka polskiego

  • mores — m IV, D. u, Ms. moressie, blm przestarz. «zdyscyplinowane zachowanie się; posłuszeństwo, karność, rygor, subordynacja» dziś tylko we fraz. Nauczyć kogoś moresu «zmusić kogoś do karności, do posłuszeństwa, często w pogróżce; zagrozić jakimiś… …   Słownik języka polskiego

  • posłuszeństwo — n III, Ms. posłuszeństwowie, blm «poddawanie się czyjejś woli, wykonywanie czyichś rozkazów, słuchanie kogoś; karność, subordynacja» Całkowite, ślepe posłuszeństwo. Posłuszeństwo rodzicom a. dla rodziców, wobec rodziców. Wypowiedzieć komuś… …   Słownik języka polskiego

  • rygor — m IV, D. u, Ms. rygororze; lm M. y 1. «ustalony porządek zmuszający do zachowania ściśle określonych przepisów; zespół przepisów, reguł ograniczający swobodę działania; także ścisłe podporządkowanie się przepisom; karność, dyscyplina» Żelazny… …   Słownik języka polskiego

  • ryza — I ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz «jednostka miary ilości papieru równa 500 arkuszom; 500 arkuszy papieru» ‹niem.› II ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz 1. leśn. «urządzenie w postaci rynny ziemnej lub drewnianego koryta, służące do spuszczania drewna w …   Słownik języka polskiego

  • subordynacja — ż I, DCMs. subordynacjacji, blm «podporządkowanie się wymogom dyscypliny służbowej; karność» Żołnierska subordynacja. Subordynacja wobec przełożonych. Nauczyć się, przestrzegać subordynacji. ‹śrdwłc.› …   Słownik języka polskiego

  • zdyscyplinowanie — n I «postawa osoby podporządkowanej dyscyplinie; karność» Wyróżniać się zdyscyplinowaniem. Praca wymagająca zdyscyplinowania …   Słownik języka polskiego

  • dyscyplina — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. dyscyplinanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podporządkowanie przepisom, zasadom, regułom postępowania obowiązującym w danej społeczności, organizacji, instytucji itp.; stan… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»